-
1 αὐγή
αὐγή, ἡ,A light of the sun, and in pl., rays, beams,πέπτατο δ' αὐ. ἠελίου Il.17.371
, cf. Od.6.98, 12.176; ἠελίου ἴδεν αὐγάς, i. e. was born, Il.16.188; ὑπ' αὐγὰς ἠελίοιο, i.e. still alive, Od.11.498, 619;Διὸς αὐγάς Il.13.837
; αὐγὰς ἐσιδεῖν see the light, i.e. to be alive, Thgn.426, cf. E.Alc. 667; ; ; ὑπ' αὐγὰς λεύσσειν or ἰδεῖν τι hold up to the light and look at, Id.Hec. 1154, Pl.Phdr. 268a, cf. Plb.10.3.1;ὑπ' αὐγὰς δεικνύναι τι Ar. Th. 500
( πρὸς and ὑπ' αὐγήν, in a full and in a side light, Hp.Off.3); δυθμαὶ αὐγῶν sun-set, Pi.I.4(3).65; ξύνορθρον αὐγαῖς dawning with the sun, A.Ag. 254 (lyr.); κλύζειν πρὸς αὐγάς rise surging towards the sun, ib. 1182; λαμπροτάτη τῶν παρεουσέων αὐγέων brightest light available, Hp.Fract.3, cf. Arist.PA 658a3, Pr. 912b14, al.: metaph., βίου δύντος αὐγαί 'life's setting sun', A.Ag. 1123 (lyr.);ἤδη γὰρ αὑγὴ τῆς ζόης ἀπήμβλυνται Herod.10.4
.2 αὐγαὶ ἠελίοιο or αὐγαί alone, the East, D.P.84, 231.3 dawn, day-break, Act.Ap.20.11, PLeid.W.11.35.4 generally, any bright light,πυρὸς αὐγή Od.6.305
, cf. Il.2.456; ἀρίζηλοι δέ οἱ αὐγαί, of lightning, 13.244;βροντῆς αὐ. S.Ph. 1199
(lyr.); of a beacon, Il.18.211, A.Ag.9;λαμπάδος Cratin.
post 150; distd. from φλόξ, Chrysipp.Stoic.2.186.5 of the eyes,ὀμμάτων αὐγαί S.Aj.70
; αὐγαί alone, the eyes, E.Andr. 1180 (lyr.), Rh. 737: metaph.,ἀνακλίναντας τὴν τῆς ψυχῆς αὐ. Pl.R. 540a
.6 gleam, sheen, of bright objects,αὐ. χαλκείη Il.13.341
;χρυσὸς αὐγὰς ἔδειξεν Pi.N.4.83
;ἀμβρόσιος αὐ. πέπλου E.Med. 983
(lyr.);ἠλεκτροφαεῖς αὐ. Id.Hipp. 741
(lyr.);αὐ. τῆς κρόκης Men.561
; of gems, Philostr.Im.2.8.—Mostly poet., but freq. in Arist., chiefly in the sense of sunlight.
См. также в других словарях:
αυγή — Το χρονικό διάστημα που προηγείται της ανατολής του Ήλιου. Κατά το διάστημα της α. πραγματοποιείται το φαινόμενο του λυκαυγούς. Ο ουρανός φωτίζεται στην ανατολή και το φως διαχέεται αργά. Ο Ήλιος, όταν βρίσκεται κοντά στον ορίζοντα, φωτίζει τα… … Dictionary of Greek
